کد مطلب:125258 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:248
احادیثی از امام حسن مجتبی
1- هلاك الناس فی الثلاث: الكبر و الحرص و الحسد. [1] .
سه چیز باعث هلاكت مردم است: تكبر، حرص و حسد.
2- لا عیش الذ من حسن الخلق. [2] .
هیچ چیز مانند خوش خلقی زندگی را شیرین نمی كند.
3- من بدأ بالكلام قبل السلام فلا تجیبوه. [3] .
كسی كه قبل از سلام شروع به سخن كرد جواب او را ندهید.
4- قیل له علیه السلام: كیف اصبحت یابن رسول الله (ص)؟
[ صفحه 154]
قال: اصبحت ولی رب فوق، و النار امامی، و الموت یطلبی، و الحساب محدق بی و انا مرتهن بعملی لا اجد ما احب و لا ادفع ما اكره و الامور بید غیری فان شاء عذبنی و ان شاء عفا عنی فای افقر منی؟ [4] .
از امام حسن مجتبی علیه السلام سؤال شد: ای پسر رسول خدا، چگونه صبح كردی؟ امام حسین علیه السلام فرمود: صبح كردم در حالی كه برای من پروردگاری بر بالای سرم [مراقب اعمال من] و آتش در مقابل من است و مرگ نیز مرا می طلبد و حساب و رسیدگی به اعمالم مرا محاصره كرده است و من در گرو عملم (ملتزم به عملم) هستم. آنچه را دوست دارم، نمی یابم و آنچه را كراهت دارم، نمی توانم دفع كنم. همه ی كارها و امور به دست كس دیگری (خداوند عالم) است. اگر بخواهد، مرا عذاب می كند و اگر بخواهد، مرا می بخشد. پس با این احوال كسی فقیرتر و نیازمندتر از من هست؟
سه چیز باعث هلاكت مردم است: تكبر، حرص و حسد.
2- لا عیش الذ من حسن الخلق. [2] .
هیچ چیز مانند خوش خلقی زندگی را شیرین نمی كند.
3- من بدأ بالكلام قبل السلام فلا تجیبوه. [3] .
كسی كه قبل از سلام شروع به سخن كرد جواب او را ندهید.
4- قیل له علیه السلام: كیف اصبحت یابن رسول الله (ص)؟
[ صفحه 154]
قال: اصبحت ولی رب فوق، و النار امامی، و الموت یطلبی، و الحساب محدق بی و انا مرتهن بعملی لا اجد ما احب و لا ادفع ما اكره و الامور بید غیری فان شاء عذبنی و ان شاء عفا عنی فای افقر منی؟ [4] .
از امام حسن مجتبی علیه السلام سؤال شد: ای پسر رسول خدا، چگونه صبح كردی؟ امام حسین علیه السلام فرمود: صبح كردم در حالی كه برای من پروردگاری بر بالای سرم [مراقب اعمال من] و آتش در مقابل من است و مرگ نیز مرا می طلبد و حساب و رسیدگی به اعمالم مرا محاصره كرده است و من در گرو عملم (ملتزم به عملم) هستم. آنچه را دوست دارم، نمی یابم و آنچه را كراهت دارم، نمی توانم دفع كنم. همه ی كارها و امور به دست كس دیگری (خداوند عالم) است. اگر بخواهد، مرا عذاب می كند و اگر بخواهد، مرا می بخشد. پس با این احوال كسی فقیرتر و نیازمندتر از من هست؟
[1] بحارالانوار، ج 78، ص 111.
[2] بحارالانوار، ج 78، ص 111.
[3] كشف الغمه، ج 1، ص 575.
[4] بحارالانوار، ج 78، ص 113.